Wasstraat of menukaart? Het juiste maatwerk om gelijke kansen te bieden

In de meeste arbeidsmarktregio’s is ‘maatwerk’ het sleutelwoord van het beleid dat gelijke kansen op de arbeidsmarkt moet garanderen. Maar hoe bied je het juiste maatwerkpakket als je ruim 4000 mensen met uiteenlopende achtergronden moet helpen? In de gemeente Zaanstad hebben ze daar een succesvolle formule op bedacht. Van de ‘wasstraat’ gingen ze daar naar de ‘menukaart’. En dat werkt hartstikke goed.

Om geen doelgroepen te onderscheiden – een strategische keuze – moest vroeger iedere werkloze bij de gemeente Zaanstad door dezelfde wasstraat. Het traject dat iedereen doorliep was altijd hetzelfde, maar had niet voor iedereen het gewenste resultaat. Tijdens de crisis, toen er steeds meer uitkeringsgerechtigden bij kwamen, is daarom een nieuwe strategie bedacht: de menukaart.

Eerst is een blauwdruk gemaakt van het hele bestand van uitkeringsgerechtigden, om een beeld te krijgen van de doelgroepen. Daaronder vallen bijvoorbeeld statushouders, vrouwen die te maken hebben gehad met huiselijk geweld, mensen met een arbeidsbeperking en anderen met een afstand tot de arbeidsmarkt, groot of klein. Binnen de groepen wordt ook weer gedifferentieerd: met of zonder taalachterstand, hoog- of laagopgeleid, jong of oud. Voor al deze groepen is aanbod gecreëerd.

Wanneer iemand zich nu meldt krijgt diegene een menukaart: er zijn voor-, hoofd- en nagerechten waar ze uit kunnen kiezen. In de oriëntatieperiode wordt bekeken wie je bent, wat je kan en waar je mogelijkheden liggen. Daarna wordt de balans opgemaakt en kiest de werkzoekende in samenspraak met de trajectbegeleider welke gerechten hij of zij nodig heeft om zo snel mogelijk uit te stromen naar werk.