Bikudak rijdt met DI-bus langs dakdekkers

Marco van der Laan, adviseur bedrijfsleven en onderwijs van de organisatie, vertelt over een project waarvoor zij via de MDIEU‐subsidie ontvangen. Al twee jaar rijdt Marco met een bus het hele land door om verschillende netgediplomeerde dakdekkers te bezoeken.  

Wat was voor jullie organisatie de aanleiding om te starten met deze activiteit?

Marco: “We zagen dat een fors aantal van onze gediplomeerde dakdekkers de sector in de eerste twee jaar na hun diplomering weer verlaat. 40 procent gaat in een ander vakgebied aan de slag. We wilden graag weten welke redenen zij daarvoor hebben en op welke manier we kunnen voorkomen dat ze uitstromen.” “Uiteindelijk kwamen we op het idee om bij alle dakdekkers langs te gaan die bij ons een opleiding hebben gevolgd en net hun diploma hebben gehaald. Sinds twee jaar rijd ik met een bus door heel Nederland, van het ene naar het andere gesprek. Soms moet ik in Groningen zijn en dan weer bij een bedrijf in het zuiden van het land.”  

“We zagen dat een fors aantal van onze gediplomeerde dakdekkers de sector in de eerste twee jaar na hun diplomering weer verlaat.”

Hoe helpt de subsidie van MDIEU hierbij?

“Met een bus het hele land doorkruisen is best een dure aangelegenheid. Bovendien kost het tijd; vaak passen er maar twee gesprekken in een dag. Met behulp van zo’n subsidie kun je dit soort dingen makkelijker doen.” “Waarom bel je ze dan niet, hoor ik u denken. Bellen kan natuurlijk altijd. Maar de ervaring leert dat je dan vaak in twee minuten weer klaar bent. Hetzelfde geldt voor beeldbellen. Voor een dakdekker is het veel makkelijker om zijn verhaal te doen in een veilige ruimte, face to face. Daarnaast is een groot deel van communicatie non‐verbaal. Ik pik veel meer signalen op als ik tegenover iemand zit. Het draait om het daadwerkelijk met elkaar in gesprek gaan. Daarin zit de meerwaarde.”

Welke resultaten heeft de aanpak tot nu toe opgeleverd?

“Ik heb hele openhartige gesprekken gevoerd met dakdekkers. Daaruit hebben we veel informatie kunnen halen. Maar het wonderlijke was dat de gesprekken zelf eigenlijk al effect hadden. De dakdekkers konden zaken waar ze tegenaan liepen met mij bespreken. Het is heel fijn als je daar de ruimte voor krijgt. Voor het eerst als dakdekker aan de slag gaan, is namelijk niet altijd even makkelijk. Je moet eerst je plekje in het bedrijf zien te vinden. Daarvoor moet de werksfeer en werktevredenheid goed zijn.”

“Investeren in een goede sfeer en werksituatie is dus belangrijk, anders haken netgediplomeerde dakdekkers weer af. Hetzelfde geldt voor de ploegsamenstelling. Je bent als dakdekker heel de dag op een intensieve manier met elkaar aan het werk. Dan moet het wel klikken. Dit zijn we gaan terugkoppelen aan de werkgevers. In de sector zijn veel aannames over waarom mensen weggaan. Geld wordt vaak als reden genoemd, maar eigenlijk blijken hele andere dingen veel belangrijker. Loopbaanontwikkeling werd ook vaak genoemd. Net als de veiligheid op de werkvloer, reistijden en contractvorming.”

“Maar het grootste doel is dat dakdekkers zelf de tools hebben om aan de slag te gaan met zaken waar ze tegenaan lopen. Hoe ga je zelf het gesprek aan met je leidinggevende als je ergens tegenaan loopt? Als je een probleem hebt met een collega, hoe pak je dat dan aan?”  

"Voor een dakdekker is het veel makkelijker om zijn verhaal te doen in een veilige ruimte, face to face. Daarnaast is een groot deel van communicatie non‐verbaal. Ik pik veel meer signalen op als ik tegenover iemand zit."

Op welke manier dragen de programma’s bij aan een cultuurverandering; is er een blijvend effect?

“Allereerst zie ik verandering bij de dakdekkers zelf. Door de gesprekken ontwikkelen zij zich als persoon en leren ze dingen zelfstandig oppakken als ze ergens tegenaan lopen. Het is belangrijk dat je verantwoordelijkheid durft te nemen in het verbeteren van je eigen werkomstandigheden.”

“Daarnaast zie je cultuurverandering in de kleine dingen. Zo gaan werkgevers veel bewuster om met de ploegsamenstelling. En voorheen zag je dat beginnende werknemers niet altijd serieus werden genomen door de voorman. Daarom ga ik ook altijd in gesprek met de voorman, om diegene bewust te maken van zijn of haar rol. Ik vertel hoe belangrijk het is om startende collega’s ook mee te laten denken. Daardoor voelen ze zich veel meer gewaardeerd en dat draagt bij aan hun werkgeluk.”  

“Maar het grootste doel is dat dakdekkers zelf de tools hebben om aan de slag te gaan met zaken waar ze tegenaan lopen."

Staan er nog meer activiteiten op het programma?

“Er is ruimte voor meer acties, maar die is er altijd. We zien bijvoorbeeld dat er een tijd lang meer functioneringsgesprekken werden gevoerd bij bedrijven. Maar langzaamaan is dat weer minder geworden. Aan mij de taak om bedrijven erop te blijven wijzen dat zij periodiek met hun medewerkers in gesprek moeten gaan om te kijken hoe het met ze gaat. Zo houd je een vinger aan de pols.”

“Aan de dakdekkers zelf ligt de hoge uitstroom in de meeste gevallen niet. Ze hebben niet voor niets voor dit vak gekozen. De wil en de ambitie om te blijven is er, maar soms moet je wat meer moeite doen om de loopbaanmogelijkheden te bespreken. En als ze eenmaal als dakdekker werken, willen ze vaak niet meer weg bij een bedrijf. Het is een trouwe groep werknemers. Door de activiteiten is de uitstroom binnen twee jaar verminderd naar minder dan 9 naar minder dan 9 procent. Ondanks dit mooie resultaat wisselt ongeveer 30 procent van werkgever of wordt zzp‐er. Maar bedrijven kunnen er wel zelf wat aan veranderen. Daar hebben ze zelf voor een groot deel invloed op. Daarom blijf ik het verhaal vertellen.”  

Hebben je tips voor sectoren of bedrijven die nog geen MDIEU‐subsidie hebben aangevraagd? 

“Gewoon doen! Een subsidie kan een goede stimulatie zijn om iets in gang te zetten, om verandering voor elkaar te krijgen.”